سوزن دوزی های این مناطق به لحاظ طرح، رنگ و نوع دوخت با یکدیگر متفاوت هستند. هنر سوزن دوزی در بلوچستان توسط زنان بلوچ انجام می شود. شهرستان ایرانشهر بلوچستان، بعنوان شهر ملی سوزن دوزی، ثبت شده است. طرح های سوزن دوزی بلوچی یا بلوچی دوزی، دهنی هستند. این طرح ها از رویاهای زنان بلوچ نشات گرفته اند. در سوزن دوزی بر روی پارچه های ساده، طرح هایی را با نخ های رنگی ایجاد می کنند. این کار به کمک سوزن و قلاب انجام می شود.
پارچه مورد استفاده
سوزن دوزی بر روی پارچه های کتان، زربافت، ابریشمی، پشمی و پنبه ای به روش های مختلفی انجام می شود. در این بافت ها از نخ ابریشمی، پشمی، الیاف مصنوعی، نخ گلابتون، نخ نقده، نخ ملیله و نخ سرمه استفده می شود.
سوزن دوزی سنتی ایران یکی از روش های دیرینه تزیین جامه و منسوجات است. پارچه های سوزن دوزی شده در چادرهای عشایر به عنوان یک رویه و یا بقچه محافظ برای پارچه ها و لوازم مورد استفاده قرار می گرفت. آنها همچنین به عنوان فرش مخصوص نماز (سجاده)، روتختی و رویه نشیمن مورد استفاده قرار می گرفتند. این دست بافته زیبا همچنین دارای اهمیت نمادین نیز بودند.
این پارچه ها به صورت سنتی توسط عروس و مادر عروس به عنوان خلعتی به داماد داده می شد و نشان دهنده پیوند میان دو خانواده و تعهد عروس و داماد نسبت به هم در زمان نامزدی بودند. هم چنین داشتن آنها در مواقع سختی نوعی کمکی بود. از آنها برای تامین مایحتاج زندگی استفاده می شد. که در این صورت با اشیای مورد نیاز مبادله می شدند. خلعتی ها با صبر و زیبایی با نقش هایی که نمادهای شانس، سلامتی، عمر طولانی و باروری بودند، توسط دستان زنان عشایر گلدوزی می شدند.